Morze, wczasy i Dziubasy

 

Wczasuję się, kochani. Nad naszym Bałtykiem. Wiecie, co jest najważniejsze we wczasowaniu? Tak, kasa też, ale to nie to. No, dobra, pogoda również, ale to też nie to. Najważniejszy, najważniejsiejszy jest całkowity totalny i zaplanowany brak jakiegokolwiek planu. Nic nie trzeba, niczego nie muszę, nie ma od – do. Wstajemy kiedy chcemy, kładziemy się, kiedy chcemy i przez cały dzień robimy to, co chcemy. Tak, Tamaluga też. Gdy nie jesteśmy spięci i, niczym rasowa Hiszpanka, Luz mamy na drugie imię, wtedy przydarzają się nam cudowne przygody. Wiecie, co jeszcze jest cudowne we wczasowaniu? Spędzenie dnia z Całą Rodziną Dziubasów!

Dziubasowa jest tak fajowa w realu, jak i na blogu.

Dziubas takoż. Dokładnie taki, jak go Dziubasowa opisuje.

Dzieciaki Dziubasów fantastyczne!

To jest niesamowite, tak spotkać się z osobą poznaną na blogu. I polubić poza nim. I żeby tak się rodziny zgrały… Niezapomniane przeżycie, naprawdę. Dziubas chciał wiedzieć jak to się zaczęło, więc oświeciłyśmy go, że od pralki. To znaczy od wpisu o pralce. Potem skojarzyłyśmy, że kiedyś, dawno temu w komentarzach, zastanawiałyśmy się, jak zachowałyby się nasze dzieci, gdyby miały okazję na wspólną zabawę. Stwierdziłam wtedy, że Tamaluga na pewno chciałaby Dziubasowego syna przytulać i całować, na co Dziubasowa, że w takim razie on na pewno by uciekał. To było rzucone przez nas półżartem. Padłyśmy więc, bo dokładnie tak było! Z tym, że on też ją gonił, i bynajmniej nie bronił się przed całusami, rzekłabym, że wręcz przeciwnie 😀

Był chaos, była zabawa, było dużo miłości. A pośrodku słodziak Lolo. Nie spodziewaliśmy się, że nasze dzieci będą bawić się tak cudownie, że nie będą marudzić, tylko piszczeć i śmiać się, zwłaszcza, że były wykończone podróżą.

Na pewno to powtórzymy.

No, dooobra. To teraz garść faktów przedpodróżowych. Czyli jak nie zwariować przed wyjazdem na wczasowanie – antyporadnik.

Cztery dni do wyjazdu:

– Przyniosłeś walizkę piwnicy?

– Tak trochę.

– Jak trochę?!

– No, pamiętam o tym.

 

Trzy dni do wyjazdu:

– Przyniosłeś walizkę?

– Właśnie po nią schodziłem.

 

Dwa dni do wyjazdu:

– Nie widziałeś mojej kurtki czarnej?

– Tej z paskiem z boku?

– Tej samej.

– Eee… Wrzuciłem ją do kontenera PCK… Była w torbie z… Sama mówiłaś…

– ŻE K*RWA CO ZROBIŁEŚ???!!!

– No wiesz?! To zamiast się ucieszyć, że mi się przypomniało i nie będziesz szukać bez sensu, to ty jeszcze na mnie krzyczysz?!

 

Dzień przed wyjazdem:

Przyniosłeś walizkę z piwnicy?

– A, przyniosłem, właśnie, że przyniosłem!

– Śmierdzi. I zepsuta trochę.

– Pierzemy?

– Nie ma czasu. Do której Pepco?

 

Wieczór przed wyjazdem:

– Spakowałeś się?

– W jakim sensie?

– W sensie umieszczenia ubrań i innych takich, w tej walizce, co to leży otwarta od rana, aż się wszyscy potykamy o nią!

– A, no to właściwie prawie tak, chociaż niezupełnie. Chyba nawet jeszcze nie.

 

Podsumowaniem będzie cytat Kevina Arnolda, z drugiego sezonu serialu „Cudowne lata”:

„I wtedy zrobiłem coś, co powinienem był zrobić znacznie wcześniej: zamknąłem drzwi, położyłem się, i przez dwie godziny oddawałem się rozżalaniu nad samym sobą.”

Ja & Dziubasowa